Karar vermek neden bu kadar zor?

Emin olun hayatımdaki en kolay kararı bu yazıyı yazmaya karar verirken vermiş olabilirim.Kararsızlıklarımdan bıkmış durumdayım, el atın.Hangi çantayı takacağıma bile saatlerce karar veremiyorum.Planları sevdiğimi söylemiştim ama planları ben yapıyorsam ve bu başkasını mutlu etmek içinse kararsızlık denizinde boğulmuşum da kurtaran yokmuş gibi hissediyorum.Böyle zamanlarda da kendime şunları soruyorum: Kararlarımızın sonucundan çok korktuğumuz için mi kararsız kalırız? Kararlarımız yüzünden yargılanmaktan korkmak mı bizi bu denli kararsızlığa iter? Açıkçası ben kararlarımın sonucundan korktuğum için bu kadar düşünüyorum.Ama korkarken şunu unutuyorum: İnsanın korktuğu başına gelir.Ben ne zaman neyden korksam başıma geldi.Dikkat edin size de olmuştur.Aslında kararlarımızı korkarak değil korkusuzca verdiğimiz zaman büyümüş oluruz.Çünkü sonucu iyi ya da kötüyse de her sonuca hazırızdır.Güç bu olmalı. Eğer korkuyorsak muhtemelen işlerin ters gitmesi bütün hayatımızı tepetaklak edecektir.Etki alanını kısıtlayamayız hüsranların.Bir ihtimal de olsa her şeyin yolunda gitmesi, kendimizce imkansız görürüz bunu.Korktuğumuz başımıza gelir dedim ya; bazen bu korkuyla yüzleşmek de güçlendirir insanı.Verdiğimiz yanlış kararın, olumlu yanı da olabilir ,öyle değil mi? Her zaman iyi iyiyi kötü kötüyü doğurur diye bir şey yok.Ama kararlarımız yüzünden  yargılanmaktan korkmak biraz daha farklı.Elalem ne dercilik yapmak gibi şimdi şunu şöyle yapmaya karar verirsem bu ne der falandı filandı aay yazarken yoruldum.Fatih Ürek'in de dediği gibi: Elalem ne derse desin,hadi hadi hadi!!!! İnsan yargılanmaktan korkmamalı,umursamamalı.Kararsızım kabul.Kararlarımda çoğu zaman pişman oldum kabul.Doğru kararlar verdim bu da kabul.Ben kendi kararsızlıklarımı bir kenara bırakıp kararlarımı kucaklamaya ve sonuçlarına alışmaya karar verdim.Umarım size de biraz olsun kararlarınızı sorgulatmış olurum bu yazıyla.

Sevgilerle
Beyza