Hoşçakal

-
Hoşçakal. Ben gidiyorum. Ait olduğum yere. Sen kendini düşünmeye devam et. İşin bittiğinde ben yokum hoşçakal. Gitmeden bulaşıkları yıkadım, biraz yerleri süpürdüm. Ütüledim tüm gömleklerini. Çok seversin diye zeytinyağlı biber dolması da pişirdim,hoşçakal. Zaten son zamanlarda kavga ediyorduk, yemek yiyorduk, kavgaya devam ediyorduk. Bıktım işte ben gidiyorum. Zaten beni sen getirdin bu eve. Ben isteyerek gelsem öyle ilk fırtınada yıkılacak kızlardan değilim. İstemeden geldimse isteyerek de gitmeliyim. Hoşçakal. Zaten sevmeyi beceremedik birbirimizi. Mırmır bile bunun farkındaydı. Zavallı kedicik ne zaman bağırmaya başlasam yan odaya kaçardı. Uykularım kaçtı o evde. Saat 5 te kalktım bu yazıyı yazdım. Sen ise dünya başına yıkılsa uyanmazdın. İnan bana uyanacağını bilsem dünyayı başına ben yıkardım. Komşulara gürültü olmasın diye bu saatte toparlanmadım. İki oda bir salon şu evde bir ömür geçirebileceğimizi düşünüp bana yüzük almadığın için teşekkür ederim. Baksana bana ayrılırken bile sana teşekkür derdindeyim. Kıymetini bilemediğini fark edersin belki ama ben gidiyorum, fark etmenin pek de bir şeyi değiştireceğini düşünme. Benden sonra kahrolma sakın. Bir daha bu yolları aynı hevesle yürür müyüm de deme kendine, yürürsün cancağzım. Öyle bir yürürsün ki ardına bakmadan önünde yanında kimse kalmaz bir süre sonra. Bizim ilişkimizin son kullanma tarihi buymuş işte. Artık çöpe atmalıyız. Birbirimizi zehirlemeden. Kalbimi çok kırdın kabul et. Ama benim artık ne sana ne de sözlerine ihtiyacım var, bunu da kabul et. Ben gidiyorum. Mırmır'a iyi bak. Beni falan özlerse fotoğraflarımı gösterirsin. Ya da ne biliyim, fotoğraflarımızı yakabilirsin. Ben yakmam. Ben bana aldıklarını da çöpe atmam korkma. Hediyeyle hatıranın karışımı güzel şeylerdi sonuçta. Ama hoşçakal. Biliyorum zaman geçtikçe benden çok dolmaları özlersin sen. Son kez yanına yatacağım şimdi.Sımsıkı sarılıp kokunu içime çekeceğim. Beni çok sevdiğin için teşekkür ederim. Ben de seni çok sevdim. Zamanı gelince gidiyorum işte, anlamışsındır artık. Kendine güzel bak olur mu? Biz bu şehirde aşık olduk seninle bu şehirde tarihe karışacağız böylece. Hoşçakal.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

"Sen dizime yattın, ben bir hikaye anlattım ve sen büyüdün"

-
 Kendimi anlatmak için cümlelerin yettiğini düşünürdüm, senden önce. Şimdi kelimeler zor dökülüyor dilimden. Her şey içimde yoğun bir karmaşa.  Seninle benim dengede olmam imkansız. Sen bunu anlamadın. Ya hep ya hiç. Şimdi hiç'i yaşatıyoruz birbirimize. Sen inanmıyorsun ikimizi toplasan "hep" çıkmaz diyorsun. Kendini bana bıraksan anlardın, yol bizi oraya götürecekti zaten.  Kendinde her kaybolduğunda beni uzaklaştırıyorsun kendinden. Dünya zaten yalnız bir yer. Dünya zaten ıssız bir yer. Kendine bunu yapmana gerek yok. Senden değişmeni istemiyorum. Bana inan, sonra dön kendine bak. Ne dediğimi anlayacaksın. Büyük bir fırtınadan sağlam çıkmak kolay değildir, bırak yıkılalım. Olması gereken olsun. Korkuyorsun, hem de her şeyden. Öyle bir duvar örmüşsün ki kendine, dışarıdan gelip kimse sana zarar vermesin istiyorsun. İşte ben sana bakınca orada bir duvar yok, duvarın ardını görüyorum. Sen bunu yaşamama izin vermiyorsun. Bu hikayenin özeti bu işte: her şey o kadar kolayken...
Devamı

Balkon

-
Neredeyim, ne haldeyim. Ben ve kafamın içindeki binbir tilki uyumuyoruz. Hep hüsran. Hep eksik. Nereden tutsam oradan elimde kalıyor. Yakınken uzaklaştığım şeyler var. Uzakken de çok yakın hissettiğim şeyler. Hiç hissizleştim mi? Hayır. Hep kalbimde. İyi, kötü, aşk sevgi,nefret, arzu, tutku. Bir balkon. Bütün manzarada geçmişimi gördüğüm. Yerler altında hayallerim var. Çıplak ayak, sayfa sayfa basıyorum her satır ümide. Yorulup oturuyorum. Ben gencecik bir bedende bile bile yorulmuş yüreğimi daha fazla taşıyamıyorum. Ay ışığı vuruyor kara saçlarıma, ben geçmişe bakıyorum. Geçmiş kocaman bir şehir. Geçmiş öylece duruyor önümde, betonarme binalar gibi. Ben sadece izliyorum. O balkon sığındığım tek yer . O balkonda ömrüm geçecekmiş gibi hissediyorum. Benim için bir yığın geçmiş. Soğuk bir beton. Her evin içi başka bir hikaye. Koca bir yaşanmışlık bu şehir. Ve ben balkondan bakıyorum. Parmak uçlarımda hayallerim. Sadece dokunuyorum. Okuyorum biraz da. Ay ışığı vuruyor göz bebeklerime. Bir ...
Devamı

Kavuşma

-
 "Yolun zorunu yürümüştün sen tanıştığımız zaman, ben dalgalanmaktaydım elvan elvan." Bizim hikayemizin başı böyle. Nasıl ilk görüşte böyle hissettin deseler, gözlerinin içine öyle bir bakarım ki nasıl olduğunu söylememe gerek kalmaz. Zaten hep mana arıyorsun her bakışımda. Gözlerimle konuştuğumu biliyorsun. Beni sanki yıllardır tanıyorsun. Ben aynısını hissetmesem de, hayatımın belli bir döneminde hissettiğim bazı duygular var. Bana onları anımsattın. Soruyorum kendi kendime: Biz ne yaşadık? Doğru mu bu? Doğru olması gerekir mi? Doğru ne?  Beni pırıl pırıl bir ayna gibi görüyorsun. Bana bakınca kendinden hiçbir şey yok, seni bana çeken bu. Beni sana çekense o tanıdık his, güven. Sana koşulsuz güvenmek istiyorum. Sonunda mahvolsam da. Hazır olmasam da bu sona. Hiçbir sona hazır değilim. Kimse sonlara hazırlayamaz zaten kendini.  Ben artık her gün yeni bir şey öğreniyorum. Sonra kendimle kalınca tüm bu öğrendiklerim de benimle geliyor. Sen öğretiyorsun. Beni duvarlara vura...
Devamı