Gitmek mi, kalmak mı?

Vedalardan bahsetmek istiyorum. İyi ya da kötü bir şekilde hepimiz veda ettik bazı şeylere. Mesafeler girince araya zaten çok zor oluyor her şey. Gidene mi zordur peki, kalana mı? Giden mi daha acı çeker ardında bıraktıkları yüzünden? Yoksa kalan anılarıyla yüzleştiği için her şey çok daha zor mudur?  Gitmek zordur. Gitme kararını vermek zordur çünkü. İnsan bitirse de bazı şeyleri cesarete de aynı anda sahip olması gerekir gitmek için. Gitmeye karar verdin tamam. Giderken her şey ardında kalır. Kendini rahatlamış hissedersin. Bütün karmaşadan bütün anılardan kaçmışsındır çünkü. Peki ya biraz zaman geçince ne olacağını hiç düşündün mü? Özlersin. Orada o zaman nefret ettiğin her şeyi özlersin. Köpek gibi onu özlersin en basiti. Elinde avucunda sadece hatırladıkların kalmıştır. Belki birkaç fotoğraf, yanında olmamak, gidemeyeceğini bilmek özleme çare olmaz ki. Yepyeni bir yerdesindir artık, yeni insanlar tanımak istersin , hem de o kadar yorgunsundur ki umrunda bile olmazlar. En başlarda çevreyi keşfettiğin için çok vaktin olmaz düşünmeye ama artık hayatın rutine oturduğunda aklının aynı yerde olduğunu fark edersin. Yani gidene hemen hissettirmez dünya ayrılık acısını. Unutmak 7 harfli bir fiildir belki ama bu kelimenin hakkını vermek yıllar sürebilir. Peki ya kalan. Kalan kişi en başlarda en çok üzülen taraftır. Bitmiştir, bir kelime edip de gitme kal diyememiştir. Belki de demesine rağmen gitmiştir. Bir de o şehrin her köşesi anılarla doludur. Dışarı sanki onun hayaletiyle çıkmış gibidir. Bir de eş dost görür sorar o nerde diye, cevaplar can yakar. Kendine eve kapasan delirirsin dışarı çıksan delirirsin. Bir süre sonra fark edersin ki bunu yaşamadan yüzleşmeden atlatamayacaksındır. Sen de kendine yeni hobiler bulursun ya da o hayatındayken ihmal ettiğin şeylere geri dönersin ve unutursun yaşaya yaşaya. Kalana hemen hissettirir dünya ayrılık acısını. Aslında gitsen de kalsan da giden olsan da kalan olsan da asıl mesele yaşamadan next next next yapamayacağımızdır. Tabiki ben şuan çok genelliyorum, biraz da nasıl bittiğine bağlı. Gidin ya da kalın. Unutun, unutmayın ya da unutamayın önemli olan her şey insanın içinde bitiyor. İnsan unuttum yalanını bir tek kendine söyleyemiyor. Ben giden olmayı tercih ederim. Kendimi bilirim. Giderim alışığım gitmelere* çünkü.

sevgilerle
beyza

*Işın Karaca-Yetinmeyi Bilir Misin?  eşliğinde okuyunuz.