2019'a Veda

Bir yazı yazarak 2019'un son gününde onunla vedalaşmaya karar verdim. Spotify'ın hazırladığı 2019'daki favori şarkılarım listesi eşliğinde size 2019'umu anlatmaya başlıyorum. Her yeni yılda olduğu gibi 2019'a girerken de çok büyük hayallerim, beklentilerim, umutlarım vardı. Ama yılın başlarında kendimi fiziken ve ruhen çok yorgun hissettiğim bir dönem olduğu için bu beklentileri içimde tutmaya karar vermiştim. Beklediğim şeyler de çok absürt değildi. Aşk istedim, başarı istedim, sağlık istedim, para istedim.  2019 bana bunlardan bazılarını verdi, bazılarını hiç vermedi, bazılarını verdi ama yıl bitmeden geri aldı. Aslında bu yıl geçmiş yılların bir ortalaması gibi geçti. Bir kelimeyle 2019'umu anlatırsam "ortalama" derim herhalde. Sanki böyle eski hatalarının farkında, bunlardan ders almak isteyen ve bu isteğini hayatının bazı noktalarında uygulayan, bazı noktalarında da hatalarında ısrarcı bir beyza vardı. Ben bu yıl bir noktadan sonra gamsızlaştım. Bir noktadan sonra önceliklerimi değiştirdim. Bir noktadan sonra çokça hayal kırıklığına da uğradım. Çok mutlu da oldum, çok mutsuzda. Dedim ya hepsini topla çıkar çarp böl sonuç ortalama bir sayı çıkar işte. Ortalama olmayan tek şey çok eğlendiğim gerçeği herhalde. (Eğlenirken ortalama olmayı sevmem bilen bilir.) Hoşçakal 2019, bana öğrettiklerin, bana kattıkların ve benden aldıklarınla teşekkür ederim. Sana da iki çift lafım var 2020. Bir kere yine o yeni yıl umuduyla değil de daha bir sempatiyle yaklaşıyorum sana.  Bu sene kendimi yorgun hissetmiyorum. Daha dinç, daha heyecanlı bir beyza var. Merak ediyorum. Hep dahasını isteyen biz insanoğlu gibi ben de kendimden her şeyin dahasını bekliyorum. Bu önceki bekleyişlerden farklı gibi geliyor. Belki de bu fark artık insanlardan bir şey beklemeyi bırakıp, kendimden bir şey beklediğim içindir. Çok güzel gel 2020, hepimizin buna ihtiyacı var.