Beyza Anlatıyor

Bir yazı yazarak 2019'un son gününde onunla vedalaşmaya karar verdim. Spotify'ın hazırladığı 2019'daki favori şarkılarım listesi eşliğinde size 2019'umu anlatmaya başlıyorum. Her yeni yılda olduğu gibi 2019'a girerken de çok büyük hayallerim, beklentilerim, umutlarım vardı. Ama yılın başlarında kendimi fiziken ve ruhen çok yorgun hissettiğim bir dönem olduğu için bu beklentileri içimde tutmaya karar vermiştim. Beklediğim şeyler de çok absürt değildi. Aşk istedim, başarı istedim, sağlık istedim, para istedim.  2019 bana bunlardan bazılarını verdi, bazılarını hiç vermedi, bazılarını verdi ama yıl bitmeden geri aldı. Aslında bu yıl geçmiş yılların bir ortalaması gibi geçti. Bir kelimeyle 2019'umu anlatırsam "ortalama" derim herhalde. Sanki böyle eski hatalarının farkında, bunlardan ders almak isteyen ve bu isteğini hayatının bazı noktalarında uygulayan, bazı noktalarında da hatalarında ısrarcı bir beyza vardı. Ben bu yıl bir noktadan sonra gamsızlaştım. B...

Son zamanlarda bu kalp her şeyin üstesinden gelebileceğini kanıtladı kendine. Çok şey öğrendi. Çok şey kattı kendine. Doğal olarak yitirdi de. Her şeyin düzelmesi gerekmediğine karar verdim artık. Biz bir yerinde mükemmelliği kovaladıkça hayatımızda, diğer şeyleri hem mahvediyoruz hem de kaçırıyoruz. Olduğu gibi kalmalı. Kar beyaz. Veda etmeyi öğrenmeli insan düzeltemediği şeylere, olaylara, durumlara ,kişilere. Israr ederek bir yere varamadığımı anladım ben en azından. Unutmak değil, vazgeçmek de değil dediğim. Bir yerden sonra kendini zorlamayı bırakmak. Size mutluluk reçetesi vermiyorum. Benim yakalamak istediğim tek şey huzur. Mutlu bir huzursuzluk da mutsuzluk kadar kötü olabilirmiş. Huzuruma tekrar kavuşmak için bu kızı yeniden büyütmeliyim, farkındayım farkındayım.  İçimden geldiği gibi yaşamalıyım. Olduğum gibi davranmalıyım. Karşımdaki insanlar mutlu olsun diye çabalamaktan önce, kendi mutluluğum için çabalamalıyım. Farkındayım farkındayım.  Farkında olmadığım bir cur...

İşte böyle oluyormuş. Seninleyken her şey ayrışıyor sanki. Güzel gözüken çok fazla şey var. İçimdeki sevgi sana ait. Sadece de sana ait olsun istiyorum. Keşif gibisin benim için. Hiç gidilmemiş bir yol. O uzakta kalan köy. O ıssız ada sensin işte. Sana ulaşınca, sana sarılınca içimdeki bütün sular duruldu. O kadar zor ki bunları yazmak. Çünkü çok yakın bir zamana kadar bu hissettiklerimi hissedebileceğime dair ümidim kalmamıştı. Galiba beni yazmaya iten acı çekmekti. Uzun zaman sonra mutlu hissedince kelimelere küstüm ya da onlar bana küstü bilemiyorum. Ama sözcüklerimi hissetmeni istiyorum. Yeni yeni tanıdığın beni, bir de böyle tanı istiyorum. Parça parça, farklı farklı. Birleştirince aklı da fikri de sana çıkan beni, hatta kendini, sözcüklerle tanı. Cümlelere bırak.Kendini cümlelerime bırak ki, sana olan sevgimi satırlarca yazabileyim. Tadın damağımda, sesin kulaklarımda. Sayende özlemlerin en güzeline sahibim. Seni yazmak, seni anlatmak öyle zor ki. Böyle yıllardır çırpındığım ye...

Bir ormandaydı rüyasında. Yemyeşil bir orman değildi ama. İleride yeşil ağaçları görüyordu ama önündeki yol çamurdu. Onun durduğu taraf karanlık ve sisli gözüküyordu. Etrafta kimsecikler yoktu. Ormanın derinlerinden tuhaf sesler duyuyordu küçük kız. Korktu, ağlamaya başladı. Sonra ayaklarında ıslaklık hissetti. Önünde durduğunu sandığı o çamurun içindeydi. Ayaklarını çırptıkça daha derine batıyordu. Sonra birden türlü türlü insanlar etrafından gülerek geçmeye başladı. İlk olarak annesi ona neden benimle gelmiyorsun kızım diye seslendi gülerek. Ama durmadı ardına bile bakmadan yürümeye devam etti. Sonra evlerinin  olduğu caddedeki bakkalın geçtiğini gördü. Bakkal gülümseyerek, bir şeye ihtiyacın varsa ben ilerideyim diyerek yoluna devam etti. Sonra manav amca ellerinde kıpkırmızı elmalarla yürürken biliyorum elmaları istiyorsun ama önce oradan çıkmalısın dedi ve gitti. Daha başka her gün gördüğü, belki de hiç görmediği,hiç konuşmadığı insanlar küçük kızın yanından geçip gidiyordu. S...